ไขข้อสงสัยระหว่างไก่พนัสกับไก่ตราดต่างกันอย่างไร

1. ไก่ตราด จะเป็นไก่ค่อนข้างเตี้ย ตัวใหญ่หนา ปีกไม่ค่อยยาว กล้ามเนื้อดีค่อนไปทางเจ้าเนื้อ บางเหล่าออกหางน้อยสร้อยสั้น
สีมีสีประดู่หางดำและเหลืองหางดำเป็นหลัก สีอื่นแทบไม่มีถึงมีก็ไม่เก่งครับสู้สองสีนี้ไม่ค่อยได้ แข้งสีเหลืองอมขาว เหลืองอมดำ
แหล่งกำเนิดดั้งเดิม ตำบลท่าพริก อำเภอเมือง จังหวัดตราด คนสมัยแรก ๆ จะเรียกว่าไก่ท่าพริก ตัวไหนชนไม่ดีชนท่ามะเขือ
ต่อมามันกระจายไปทั่วจังหวัดตราด เราเลยเรียกว่าไก่ตราด ตัวไหนชนไม่ดีเรียกไก่ตลาด

เชิงชนเป็นไก่เน้นมุดมุดครับ คือเข้าไก่ต่ำพยายามจะมุดมุดเป็นหลัก มัดเข้าปีกขึ้นมาตี มุดเข้าท้องแบกด้ำเทแล้วตี ขึ้นมากอดถ้าคู่ต่อสู้
แข็งแรงก็จะมุดใหม่ครับ เชิงชนสวยงามมาก ปล้ำหนึ่งยกไม่มีไขหัวถ่างตา ใบหน้าสะอาดทั้งคู่ ถ้าลีลาพอ ๆ กันเดินนวมไม่ต้องปิดปากก็ได้
มันไม่ยอมให้คู่ต่อสู้ตีถนัดแน่นอนเมื่อ10 ปีก่อนที่ผู้เขียนไปเยือนท่านพริกสองสามครั้งได้มาพัฒนาหลายตัวครับ บทสรุปไก่ท่าพริกยุคแรกๆ
คือ เชิงดี ตีเจ็บ (ตัวเก่งนะ) แต่ติดเรื่องหัวจิตหัวใจบางเหล่าสู้ไก่ยาก บางเหล่าหนีง่าย อันนี้เราต้องเลือกให้ได้เหล่าดี ๆ

2. ไก่พนัส เป็นไก่สมส่วนเป็นส่วนใหญ่ แต่ไก่พนัสแท้ก็ออกลักษณะเป็นรูปร่างเหมือนรังไม้ คือแผ่นหลังใหญ่ แคร่หลังดี
จับแน่นมือตัวไหนจับคอดกิ่วจะสวยมาก สีพนัสร้อยแท้ มีสีเขียวดู่ สีเขียว สีเขียวเลาเป็นหลัก ซุ้มไหนมีแต่ไก่สีดู่และเขียวดู่
สีอื่นหายาก แข้งเหลืองอมดำ เหลืองอมขาว

เชิงชนเป็นไก่คุมบนเกี้ยวสองคอเป็นหลัก คือเน้นกอดเกี่ยว เสียจังหวะค่อยเข้าปีก ไก่พนัสแท้ๆ เข้าปีกและแบกด้ำไถนา
น้อยกว่าไก่ตราดนี่คือข้อแตกต่างไก่พนัสชอบดีพวกไก่ชอบสู้คอ หรือไก่ยืนโด่ หรือไก่เชิงไม่จัดทั้งหลายครับ เชิงแบบไก่พนัส
จะเข้าทางไก่พม่ามากที่สุดครับ แต่ถ้าเป็นเชิงตราดไก่พม่าก็ตียากอยู่ครับ